Gebedslijst
Profetieën over Nederland
*Let op: ik heb besloten om niet langer iets met inzendingen te doen, omdat de site al heel lang niet meer actief geupdate wordt. Mails zijn nog altijd welkom, maar ik zal niks meer op deze site posten.

zondag 2 september 2007

De komende revolutie in de kerk van Christus

Bron: Bram Flippo, meerdere sites.

Een vriend van mij zegt dat als Jezus nu zijn Kerk zou maken zoals Hij haar wil hebben, zeker 85% van ons boos weg zou lopen. Waarschijnlijk heeft hij gelijk. Ik vraag me af of ik bij de 85% of bij de 15% zou horen. Het tegenovergestelde is ook waar. Als we profetisch zien hoe de Kerk zal zijn en haar verwelkomen, dan worden we ontevreden met de situatie van dit moment. Iets waar je blij mee was en misschien ook wel trots op was, kan een frustratie worden. Het goede is de vijand van het beste. Hoe goed bepaalde dingen ook zijn, de heerlijkheid van God gaat het allemaal te boven. En laten we eerlijk zijn veel is helemaal niet zo goed. Het aardse is een mengeling van motieven. Dit is een inleiding om te zeggen dat er een revolutie gaat komen die de Kerk zoals wij haar kennen volkomen zal veranderen. En weet u, ik sta te popelen. Sommige aspecten zullen vreemd en nieuw zijn en misschien zullen we daar moeite mee hebben. Maar toch, ik heb een aantal dingen gezien in de geest van wat gaat komen, en ik wordt alleen maar enthousiaster.

We zullen een paar aspecten belichten. Dat zal natuurlijk niet compleet zijn, en ook niet helemaal accuraat. Mijn bedoeling is dat het u inspireert en dat u met mij zult bidden; 'zoals in de hemel, laat het zo ook zijn op de aarde; laat uw Koninkrijk komen!' God zal een proces starten, waardoor allerlei dingen gaan veranderen. De aspecten die we bespreken zullen in elkaar overvloeien en één geheel vormen.
De afgoderij en controle zal uit de Kerk weggedaan wordenHet grootste probleem van de Kerk op dit moment is afgoderij. De Kerk is vol met afgoderij. We zien nog te veel onze kerken als van ons en niet van Jezus. Iedere gemeente zou eigenlijk ieder jaar (op Grote Verzoendag?) het hele gemeentegebeuren terug moeten geven aan Jezus en schuld belijden voor al die momenten dat we het als 'van ons' zagen. Misschien zegt u toch, "wat voor afgoderij dan?". Laat ik een paar voorbeelden noemen. Er is de afgoderij van leiders, die zichzelf op een plaats zetten waar God ze nooit gezet heeft en zichzelf daarmee tot afgod maken. Er is afgoderij van de herdelijkheid, waardoor we de nood van de mens centraal zetten en verheffen boven de wil van God. Er is de afgoderij van de macht, die uitgeoefend wordt, op allerlei niveaus binnen gemeenten. Er is de afgoderij van het geld, de tienden en de offers, de kleren en de auto's. Er is de afgoderij van ons geweldige aanbiddingteam, die als levieten de ark binnen dragen. Of soms ook de aanbidding van de aanbidding. Er is de afgoderij van het gebouw, dat we zo graag het huis van God noemen, terwijl we weten dat zijn huis de mensen zijn. Alles wat religieus is, is afgoderij. Bijna alle goede dingen kunnen afgoderij worden als we ze iets te belangrijk maken en er van verwachten wat we van God zouden moeten verwachten. Ik hoop dat u niet al deze voorbeelden herkent, maar misschien toch wel een paar. God gaat balans brengen in al deze gebieden en nog wel een paar meer. Al maanden waarschuw ik op de plaatsen waar ik spreek, dat het begin van nieuwe Joodse jaar, 30 september, een nieuwe tijd inluidt. Sterk ligt op mijn hart dat we vóór die tijd zaken op orde moeten brengen. Dingen die niet goed zitten, zowel financieel, als wat de gerechtigheid betreft, breng ze op orde. De tijd van genade zal niet ophouden, maar Ananias en Safira leefden (en stierven) onder dezelfde genade. En ik geloof dat deze oproep letterlijk van levensbelang is. De Kerk van de eindtijd zal de Bruid van Christus zijn en zij zal niemand anders toebehoren dan Hem. God wil aanbeden worden in Geest en in waarheid, Hij wil Jezus zien als het hoofd van zijn Kerk. En wat in de weg staat zal moeten wijken. Dit is aantrekkelijk, maar ook beangstigend, vind u ook niet?



Het fundament van de apostelen en profeten zal gelegd moeten worden
De Gemeente die gaat komen, zal getypeerd worden door openbaring. Openbaring is het Woord dat zichtbaar wordt in mensen in dit unieke organisme van de Gemeente. De Gemeente is het lichaam van Christus, ongelofelijk complex en toch zo simpel. Intens heilig en toch volkomen toegankelijk. Vol van kracht maar ook toegewijd om te lijden voor Hem. De Kerk die ik zie in de geest, werkt niet volgens structuren of methoden. Het is een voortdurend veranderend lichaam. De organische structuur wordt bepaald door wat God spreekt in ieder facet van het lichaam. Deze verandering is op zichzelf een revolutie. De herder of de leraar zullen niet centraal staan. De evangelist zal doen wat God gezegd heeft. Waar het op aan zal komen is de visie van Jezus voor iedere gemeente. Gemeenten die dit verstaan zullen het effect zien van de kracht van het Woord, Christus onder ons. Zij die het missen, zullen het missen. Niet langer zullen eigen koninkrijkjes, of goedbedoelde democratische vormen kunnen blijven bestaan. Het zal de Heer zelf zijn die spreekt, tot ieder lid afzonderlijk en door zijn apostelen en profeten. De gemeente zal het horen en zich verheugen. Het Lichaam zal het Woord inslurpen en zich verblijden over de heerlijkheid van de Leeuw van Juda. Het zal de Gemeente richten op Hem en niet op de mens. Relaties zullen enorm belangrijk zijn in de gemeente, maar boven alles staat het Hoofd. Er zullen natuurlijk plaatsen zijn, die hieraan geen gehoor geven ondanks het aandringen van de Geest. De bedekking die over deze plaatsen zal komen zal zeer duister zijn. De bruid zal uiteindelijk het vurigst bestreden worden vanuit deze gemeenten, waar de heerlijkheid vervangen zal zijn door trots en eigengerechtigheid. Let op dat we in onze gedachten geen eigen scheidslijnen trekken, want de opwekking die de Heer geeft zal alle huidige structuren schudden.

De Kerk zal gaan functioneren als een lichaam
Op ieder niveau is de Gemeente lichaam van Christus. Zoals iedere gelovige een tempel van de Heilige Geest is, zo is ook een verzameling van gelovigen weer een tempel. Een gemeente die op een bepaalde plaats samenkomt is het Lichaam. De gemeenten in een bepaald geografisch gebied (of ze het al willen weten of niet), vormen samen het Lichaam. Als je een glasplaat neemt waarop een hologram staat dan bevat de plaat als geheel het hologram. Als je er een laserstraal op richt, ontstaat in de lucht een driedimensionale projectie. Maar zelfs als de glasplaat zou breken, zou ieder fragment van de plaat nog hetzelfde beeld voortbrengen, mits de laser er op gericht wordt. Zo is het met het Lichaam van Christus. Ieder lid toont Hem. Ieder lid van het Lichaam is een beeld van de Onzienlijke. Gelijkvormigheid aan Hem bestaat op ieder niveau. Het licht schijnt misschien scherper wanneer deze beelden samenkomen, zodat er meer detaillering zichtbaar wordt. Allemaal zijn we toegerust om in het licht van de Heilige Geest, het beeld van de Zoon van God, die ons de Vader toont, te projecteren. Het idee dat God aan een enkeling visie geeft en dat de rest werkbijen zijn om de visie van die ene tot stand te brengen, gaat verdwijnen. God geeft leiders, die onder apostolische / profetische kracht de visie van God zichtbaar zullen maken in de gemeente. Het hart van iedere gelovige, die geroepen is om deel van die visie te zijn, zal opspringen als het de visie hoort en zeggen "Ja Heer dit is van U, wat is mijn plaats, Heer?". Er is voor iedereen plaats in dit plan van God, deze droom van de Vader voor de bruid die zijn Zoon waardig is. Dit herkennen van Gods stem zal typerend zijn voor de profetische Gemeente. Mijn schapen horen mijn stem zegt Jezus, en zij volgen mij. De komende Kerk is een kerk van discipelen die zijn stem horen. Hij zal spreken en ons leiden en daarvoor zal Hij het Lichaam gebruiken, maar daardoor zal Hij het Lichaam ook vormen.

De rol van het leiderschap gaat volkomen veranderen
De huidige opvattingen van leiderschap zijn vaak afgeleid van de wereld. Maar er is iets nieuws aan het gebeuren. God spreekt tot de harten van zijn leiders over hun plaats in het lichaam. Velen zullen gehoor geven aan wat de Geest zegt en zich door Hem laten brengen in de vervulling van hun zalving, de heerlijkheid van hun roeping. Dit geldt niet voor iedereen, maar de tijd van het oude is wel voorbij. Leiders zullen voor de keus gesteld worden om hun plaats in te nemen op Gods manier, of door Hem verwijderd te worden. Dit is ernstig, maar wel genade. Wie niet wil wat God wil, loopt gevaar. Het is niet ongewoon dat de Heer zo iemand thuishaalt, om erger te voorkomen. Deze mensen zullen de kroon van hun werk voor de Heer ontvangen, maar ze zullen wel geweldige dingen mislopen. God roept een nieuwe generatie. Generatie heeft betrekking op gehoorzaamheid en niet op leeftijd. We zullen met verbazing Gods werk zien in de levens van jonge mensen, die hij voorbereid heeft om hun plaatsen in te nemen. Nogmaals, leeftijd is niet het criterium, maar het nieuwe leiderschap zal jong zijn in hun denken. Ze zullen staan als een rots als het om wezenlijke zaken gaat, maar ze zullen stromen als een rivier in alle andere situaties. Het zal werkelijk krachtig leiderschap zijn, maar niet autocratisch. Ze zullen van mensen houden, maar God aanbidden. Hun kenmerk is intimiteit met God. Zij zullen visie en doel spreken en de gemeente zal het herkennen als van God. Het zal zijn als een school vissen die bewegen alsof ze één geheel zijn. Ze zullen geen behoefte hebben aan uiterlijke schijn, maar kiezen voor echtheid en voor gerechtigheid. Deze mannen en vrouwen zullen een inspiratie zijn voor de Gemeente als geheel, zoals David zijn mannen inspireerde. Ze zullen mislukkelingen inspireren om machtiger strijders te worden.

De Kerk zal apostolisch zijn, in visie en kracht
Wanneer dit plaatsvindt zal de Kerk werkelijk apostolisch worden. Niet langer zal zij vanuit een gebogen positie naar de mens toe functioneren. Zij zal opgericht zijn naar God, en leven vanuit het hemelse. Het is de wil van God om de hemel op de aarde te brengen. De Kerk doet dat door het Koninkrijk zichtbaar te maken. Het zal Gods visie zijn, die ons denken vult. Met dit vernieuwde denken zullen we in geloof het onmogelijke doen en ons niet laten beperken door het haalbare. Het zichtbare is tijdelijk, maar het onzichtbare is eeuwig. Wat plaats zal vinden zal niet alleen eeuwigheidswaarde hebben, maar ook eeuwige principes en beloften vervullen. Het zal niet iets tijdelijks zijn, maar de vervulling van Gods eeuwig voornemen. Door de Gemeente zal het Koninkrijk getoond worden in de geestelijke wereld. Visie is het kenmerk van het profetische. Wanneer de visie gesproken wordt op Gods tijd, onder de zalving van de Heilige Geest, wordt de visie tastbaar en zichtbaar. Het neemt dan vorm in de zichtbare werkelijkheid. Dit binnenbrengen van Gods werkelijkheid binnen de zichtbare werkelijkheid is het kenmerk van het apostolische. Het creëert ruimte voor het profetische om te functioneren, het baant de weg voor de heerlijkheid van God om te komen in de Gemeente.

De Kerk zal geworteld zijn in Israël
Zodra we spreken van het eeuwig voornemen van God, spreken we ook over Israël. Het is door de oogappel van God dat de waarheid van zijn Wezen geopenbaard is en wordt. De rol van Israël, ook in geestelijke zin, is nog lang niet over. Er is zoveel openbaring die gegeven is binnen de intimiteit van zijn volk, waar de Gemeente nog weinig zicht op heeft. Er is nog vervulling die plaats moet vinden, waarin Israël een cruciale rol speelt. De meeste feesten zijn vervuld binnen de context van Israël. Zou ook niet het Loofhuttenfeest, dat de profetische vervulling van de bruiloft van het Lam is, binnen de context van Israël vervuld worden? Hoewel er natuurlijk kaf onder het koren is, stroomt kennis over het wezen van het volk, dat het wezen van de Onzienlijke toont de Gemeente binnen. Hopelijk komt er ook wat van de Joodse humor binnen, dat zou nooit weg zijn!
De taal, de gebruiken, de manier van denken, de studie, veel is lang verborgen geweest, maar wordt nu geopenbaard. Zonder Israël is er geen toekomst. Wat een religieuze stad Jeruzalem ook is, er is een mysterie omheen dat langzaam ontrafeld gaat worden. Zonder deze openbaring zal de heerlijkheid van God niet over de Gemeente komen op een blijvende manier. Iedereen weet dit. Het staat iedere dag in de krant. De geschiedenis van de mensheid en de vervulling van de toekomst, met al zijn tragedies, draait om Jeruzalem, om Israël. Niet om Washington, niet om Moskou, Berlijn of Brussel, maar om Jeruzalem. Uiteindelijk zinkt alles hierbij in het niet. Moeten wij dan alles kopiëren wat Israël deed en doet? Nee, maar het is wijsheid om goed te luisteren naar wat de Geest zegt. Er is een shofar die klinkt in de geest. Er is een moment geweest dat de Joodse wortels van het Christendom zijn afgesneden. Dit is een tijd om ons daarover te verootmoedigen en te belijden dat we alleen kunnen bestaan als we geënt zijn op de heilige olijfboom en de olie van zijn wezen door ons stroomt. Er zal uiteindelijk geen kracht en geen visie zijn zonder Israël. Het zal zijn één volk, tot één lichaam verbonden, door het kruis.

De heerlijkheid van God zal de Gemeente vervullen
Ik hou van de kracht van God, ik hou van de zalving. Ik hou ervan als niet alleen woorden gesproken worden, maar er vertoon is van geest en kracht. Want het Koninkrijk bestaat immers niet in woorden, maar in kracht. Ik moet u zeggen, ik hou van de Logos (de woorden), maar ook van de Dunamis (de kracht). De heerlijkheid van God is echter zoveel meer dan kracht. We ontvangen kracht als de Heilige Geest over ons komt. Het is mogelijk om te wandelen in die kracht en Hem toch niet te kennen. Het is mogelijk te profeteren in zijn Naam en al deze heerlijke dingen te doen, maar het belangrijkste te missen; Hem te kennen. Hem kennen heeft te maken met zijn Tegenwoordigheid, met zijn heerlijkheid. Mozes ontving een machtige openbaring van zijn Wezen, toen God aan Hem voorbij ging en zijn Naam en wezen openbaarde. Als God zichzelf openbaart, dan komt er een helderheid van weten en kennen in ons wezen, die met niets te vergelijken is. Een enkel woord van God, zo gesproken, is kostbaarder dan goud. Het is Gods verlangen dat de Gemeente zal zijn als Mozes. Staande op de rots, veilig in de verborgen plaats bij Hem, terwijl zijn Naam over ons wordt uitgeroepen en Hij openbaart wie Hij is voor ons en in ons. In Christus is de volheid van deze openbaring. Zijn Tegenwoordigheid is kostbaarder dan wat dan ook. Net als bij Mozes (Ex 33), is dit ook de plaats van de voorbede. Het is de plaats temidden van de openbaring van Gods wezen, waarin we knielen voor Hem en Hem vragen de zonden van het volk te vergeven en temidden van ons te komen. Dit geweldige gebed, is de kern van de opdracht en de vervulling van de Gemeente. Het is het punt waarop de dienst van de verzoening apostolisch wordt, en priesterlijke opdracht vervuld wordt; de mens brengen bij God en God bij de mens. Het is de profetische roeping van het bereiden van de weg voor de Heer. Het is op die plaats van profetische voorbede, in de Tegenwoordigheid van God, dat we de vervulling ervaren van het verlangen van God; de aarde zal vol zijn van de kennis van de heerlijkheid van God, zoals de wateren de zee bedekken. De Kerk is bedoeld als een levend profetisch bewijs van dit verlangen. Wie het hart van God zoeken, zullen deze openbaring vinden, want het is het eeuwige verlangen van zijn liefde. Hierin wordt alle profetie, alle aanbidding, alle kennis vervuld; de genade om de heerlijkheid van God te kennen. Heer, doe ons uw heerlijkheid zien!

Geen opmerkingen: