Opwekkingen in de bijbel Deel I

Deel I: Wat is opwekking?
Door: webmaster, gebedstrijd.blogspot.com

Praten we over opwekking, of willen we de bijbel onderzoeken naar dit verschijnsel, dan is het noodzakelijk dat we er een goede definitie van de term op na houden. Wat is opwekking eigenlijk? En welke kernmerken horen erbij? Niet iedereen zal het eens zijn met de conclusies van dit artikel, maar het verduidelijkt wel waar de schrijver het over heeft als hij het over de term ‘opwekking’ heeft.

Een aantal definities
Veel mensen hebben hun eigen definitie van de term ‘opwekking’ gegeven. De een is meer gevoelsmatig dan de ander. Hier volgen een paar waaruit een volledige definitie afgeleid zal worden.

“Opwekking is een tijd van verfrissing van de tegenwoordigheid van de Heere”.
Ds. Hughes, Engelse prediker

“Opwekking is een gemeenschap doordrenkt met God”.
Duncan Campbell, Schotse prediker

“Opwekking is de instroming van Goddelijk leven in een lichaam wat in dreigend gevaar is om een lijk te worden”.
Ds. Panton

“Een opwekking is niets anders dan een nieuw begin in gehoorzaamheid aan God”
C.G. Finney

“Opwekking is Gods soevereine daad om in Zijn grote genade de sluizen van de hemel te openen en Zijn kinderen rijkelijk te zegenen, zodat door hen de stroom van levend water naar de ongelovigen kan vloeien”.
Ds. du Toit

“Een opwekking is een werk van God dat leid tot de bekering en heiliging van velen”.
Ds. B. Krol

“Een opwekking is een soeverein ingrijpen van God in het geestelijke klimaat in een bepaald gebied.”
Theo Veldhuis, Redacteur ‘Herstel’

Wat is opwekking?
Terugkerende en, naar mijn mening, belangrijke elementen uit de definities zijn: het doordrenkt zijn van Gods tegenwoordigheid; de soevereiniteit van Gods werk; het feit van een nieuw begin, een ommekeer, een opgewekt worden uit een geestelijke sterven; en de beweging van Gods Geest naar buitenstaanders. Door al deze elementen op te nemen, kom ik tot de volgende definitie:

Opwekking is een soeverein werk van de Heilige Geest, waarin het volk van God vanuit haar doodsheid innerlijk tot leven wordt gewekt, en op een plotselinge en krachtige wijze doordrenkt wordt van Gods levenskracht en tegenwoordigheid, tot blijvende zegen voor betrokkenen, buitenstaanders en maatschappelijke omgeving.

Deze definitie zal ik in de volgende artikelen gebruiken als maatstaf, om te bepalen of iets een opwekking is of niet.

Gevolg van deze definitie is dat men iets geen opwekking kan noemen wanneer het één van de genoemde eigenschappen ontbreekt. Wanneer het fenomeen bijvoorbeeld geen grote zegen is voor buitenstaanders en maatschappelijke omgeving, dan kan er wel een wonderwerk van God plaats vinden, maar dan is het nog geen opwekking. Of als het verschijnsel niet soeverein van Gods hand komt, dan is het hoogstens een opleving van de geloofsbeleving door eigen ijver. En zo kunnen bepaalde opwekkingsverschijnselen voorkomen in bepaalde situaties, maar daarmee toch nog niet een echte opwekking vormen.

Karakteristieken van opwekking
Om het verschijnsel ‘opwekking’ beter te kunnen begrijpen zouden we een keer een opwekking moeten meemaken. Ook kunnen we geschiedenissen van opwekkingen gaan onderzoeken en lezen. Dit artikel kan dat alles natuurlijk niet aanbieden. Daarom eindig ik met een lijst van elementen die een opwekking karakteriseren. De volgende punten komen vaak voor in opwekkingen (volgens vele schrijvers). Ze kunnen eventueel worden gebruikt om bepaalde ‘geestelijke oplevingen’ te beoordelen naar het ‘opwekkingsgehalte’.

• Mensen komen onder de indruk van de grootheid en heiligheid van God.
• Diep besef, en belijdenis, van persoonlijke schuld en zonden.
• Ten gevolge van de vergeving der zonden een intense vreugde van hen die verlost zijn uit de diepste vertwijfeling.
• De ervaring van het krachtige werken van de Heilige Geest door wonderen, tekenen en manifestaties.
• Een diep verlangen naar een hoger niveau van heiligheid.
• Een voortdurend besef van de tegenwoordigheid van God.
• Een diep en aanhoudend gebedsleven.
• Een nieuw inzicht in de rijkdom van de Schrift.
• Liefde en éénsgezindheid onder de kinderen van God.
• Hartgrondige bekeringen en toewijding van grote aantallen mensen.
• Een brandende ijver voor de uitbreiding van Gods Koninkrijk.
• Een grote betrokkenheid bij evangelisatie- en zendingswerk.
• Maatschappelijke verandering als gevolg van een heiliger levensstijl van bekeerden.